Blogs

In de onlangs verschenen Hoofdlijnenbrief ‘Toekomstbestendige Arbeidsmarkt Zorg’  schetst Conny Helder, minister voor Langdurige Zorg en Sport, de hoofdlijnen van haar arbeidsmarktbeleid voor zorg en welzijn in de komende jaren. De brief telt twaalf pagina’s en er zijn al veel reacties verschenen, waaronder die  van onze koepelorganisatie RegioPlus. Ik voeg graag wat persoonlijke observaties en overwegingen toe.

Sinds anderhalf jaar worden we hardhandig geconfronteerd met de gevolgen van de personele tekorten in de zorg. Het al langer bestaande structurele tekort wordt opgestuwd door een oplopend verzuim en de beschikbaarheid van personeel blijkt een bottleneck in de aanpak van de coronacrisis.

Met 10 pond plofte hij op de aarde, letterlijk. Arvid, mijn zoontje, was geboren. In het Wilhelmina Kinderziekenhuis verbleven we. Het was april 2020 en stil. Nochtans stiller dan ooit. In de verte wat huilgeluidjes, maar van druk bezoek geen sprake. Vanwege u weet wel…

Dat de sector zorg en welzijn kampt met grote en oplopende personeelstekorten is bekend. Publicaties en nieuwsberichten noemen de uitstroom van zorgmedewerkers naar andere sectoren vaak als belangrijk onderdeel van het probleem. 

Nog middenin de coronacrisis wordt er volop teruggeblikt op de afgelopen anderhalf jaar. Wat is er gebeurd? Wat is de impact? Welke lessen kunnen we trekken uit de crisis? Opvallend vaak gaat het dan over de góede dingen uit de crisis. Over de dingen die gebeurden, die anders nooit zouden zijn gebeurd.

Eén van de opvallende effecten van de coronacrisis is dat iedereen wil weten welke gevolgen de crisis met zich meebrengt. ‘Wat is het effect van de coronacrisis?’ is zondermeer de meest gestelde vraag van de afgelopen tijd. Maar een antwoord is natuurlijk niet zo makkelijk te geven.

Positieve stageverhalen. Ik ken ze. Uit eigen ervaring, en ja, dat is lang geleden. Maar ik ken ook recente verhalen. Ik hoor ze van studenten, van docenten en van de mensen uit de praktijk. Ken jij ze ook? Laat ze horen! Dat is hard nodig!

Deze week publiceerden we een kort en bondig arbeidsmarktrapport. Een flyer met een korte weergave van de belangrijkste trends op de arbeidsmarkt van zorg en welzijn in Noord-Brabant en een uitgebreider thema-artikel met aanvullende data. 

In eerdere blogs schreef ik over de stormachtige ontwikkeling van het aantal vacatures in de sector zorg en welzijn in Noord-Brabant. In afgelopen jaren werd er record op record gevestigd, oplopend tot meer dan 1600 vacatures in 2018. En zoals eerder aangekondigd is het aantal vacatures in 2019 blijven groeien.

Terwijl wij nét klaar waren met onze nieuwe onderwijsrapportage ‘Arbeidsmarkt in Beeld –Onderwijs’ stonden de daarin gebruikte arbeidsmarktprognoses ineens in de publieke belangstelling. Eerst door de juichende berichten van het ministerie van VWS over de succesvolle aanpak van de personeelstekorten in de zorg. En helemaal toen bleek dat de positieve cijfers in grote mate werden bepaald door andere rekenmethodes. Van dit soort berichten krijg ik een beetje buikpijn.