De paradox van het ontwikkelen. Waar iedereen met de foto in het volle licht wappert, is die juist het meest gebaat bij rust en donker. Dit soort paradoxen zijn er niet alleen bij de ontwikkeling van foto’s maar ook in het geval van de ontwikkeling van de beroepsbevolking. Ik licht er graag twee (in het volle licht) uit.

Waarom investeer je in de ontwikkeling van jouw medewerkers? Een bekende uitspraak (waarvan de bron moeilijk te vinden is, maar die onder andere is verspreid door Omdenken): “Wat als onze organisatie investeert in medewerkers en ze vertrekken?” Draai deze uitspraak eens om: “Wat als onze organisatie niet investeert in medewerkers en ze blijven?”

Natuurlijk kan het zo zijn dat je organisatie niet alle vruchten plukt van de investering die in scholing van een medewerker wordt gedaan. Maar dat zou jou als werkgever niet moeten weerhouden van het investeren in de kennis, vaardigheden en soft skills van jouw medewerkers. Regionaal werkgeverschap wordt steeds belangrijker, en hierdoor ook het belang om te investeren in je werknemers. Niet alleen voor jouw organisatie, maar ook door en voor zorg- en welzijnsorganisaties bij je in de buurt. Een extra reden om ook op het gebied van ontwikkelen en opleiden samen op te trekken en juíst te investeren in je medewerkers.

Voor wie ontwikkelen medewerkers zich? Vanuit het uitstroomonderzoek weten we dat het gebrek aan ontwikkelmogelijkheden het tweede vertrekthema is. 24% van de deelnemers aan het onderzoek geeft aan dat het meespeelde bij de beslissing om ontslag te nemen. Interessant is dat dit het belangrijkste thema is voor verpleegkundigen en medewerkers jonger dan 35 jaar (beide 32%). Voor helpenden en verzorgenden zijn ontwikkelmogelijkheden het minst belangrijke thema (beide 14%).

Dit kan twee dingen betekenen: helpenden, verzorgenden en 35+’ers ervaren betere ontwikkelmogelijkheden in hun organisaties, of voor hen speelt het onderwerp minder. In dat laatste geval mogen de alarmbellen afgaan. Want met de huidige transitie in zorg en welzijn is ontwikkeling voor iedere functie én iedere medewerker belangrijk. Het is daarom goed om als organisatie na te gaan welk klimaat je schept om ontwikkeling mogelijk te maken.

Een leven lang ontwikkelen klinkt voor sommigen als een levenslange straf (vooral diegenen die een negatieve associatie hebben bij school), maar het zou voor iedereen een tweede natuur moeten zijn. Ook in zorg en welzijn. Of misschien juíst in zorg en welzijn, gezien de veranderingen die plaatsvinden in de sector. Zoals geschetst is het daarvoor belangrijk om als werkgever te investeren in de ontwikkeling van je medewerkers en als medewerker bewust te zijn van jouw eigen ontwikkeling. Medewerkers lol laten hebben in ontwikkeling. Misschien is dat de belangrijkste opgave. Hoe wordt ontwikkeling een ervaring waar mensen, net als tijdens de vakantie, een Polaroidfoto van willen maken?